Pozbyłam się ponad 700 rzeczy, w niecały rok | Moje przemyślenia.

Minimalizm często ludzie zaczynają wprowadzać od porządków w swoim domu, a później przenoszą na inne dziedziny życia. Tak też było w moim przypadku i dokładnie rok temu podjęłam wyzwanie pozbycia się 365 rzeczy w 365 dni, które zatytułowałam 1 krokiem do minimalizmu.  W poście tym znajdziecie gotowy arkusz do wydrukowania, ale równie dobrze możecie go odtworzyć w notesie, czy na luźnej kartce papieru. 

Pierwszych 365 rzeczy pozbyłam się już w marcu <pisałam o tym tutaj>, a po roku otrzymałam łączną sumę 730 rzeczy. I wiem, że to jeszcze nie koniec! Ale zanim przejdę do kolejnych porządków, opowiem o moich przemyśleniach. O tym czego się pozbyłam, co to w moim życiu zmieniło itd... 

Ubrania. 

Po pierwszej czystce wydawało mi się, że pozbyłam się już wszystkich nie pasujących elementów mojej garderoby, czy to do stylu w jakim się noszę, czy rozmiarze. Po otwarciu szafy (ściągnięciu drzwiczek, które zniszczył kocur) i lekturze Slow Fashion nastąpiły kolejne czystki. Wystarczyło, że codziennie przebywając nawet te kilka minut w sypialni i spoglądając na otwartą szafę zauważałam elementy, których nie noszę, lub noszę tak rzadko, że szkoda dla nich trzymać miejsce. A czemu nosiłam rzadko? Bo koszula miała długi rękaw, a ja wolę ten krótki lub do łokcia. Pozbyłam się więc tych koszul i jeszcze paru elementów, skrupulatnie notując uwagi na później, by więcej takich zakupowych błędów nie popełniać. 

Wśród rzeczy oddanych (czy to wrzuconych do kosza z czerwonym krzyżem, czy oddanych na gratyzchaty) znalazły się m.in.: ślubne buty i sukienka, buty i sukienki kupione z okazji innych wesel. Ubrania, których pomimo, że nie nosiłam ciężko było się pozbyć ponieważ kosztowały więcej niż te co noszę na co dzień (tzn. mam na myśli fakt, że 200 zł ubrane jednokrotnie bardziej boli od spodni za 200 zł które nosimy co najmniej 3 razy w tygodniu przez pół roku), w głowie kłębiła się myśl "może jeszcze ubiorę na x,y,z okazję...", oraz myśl o sytuacjach w których miałam je na sobie przywodziła miłe wspomnienia. Ale spokojnie, wspomnień nikt mi nie zabierze! A ubrania nie noszone i źle przechowywane (bo ciasno wiszące lub złożone) niszczeją... 

Z racji, że schudłam musiałam też wymienić bieliznę na kilka rozmiarów mniejszą, pozbyłam się też przy okazji nienoszonych nocnych koszulek, piżam, czy dziwnych rajstop kabaretek - nie wiem co one u mnie robiły?

Udało mi się dojść do porozumienia z małżonkiem i już zamiast 7 czy więcej sztuk ubrań "do garażu" zostawiliśmy po 2 sztuki spodni i 3 T-shirty, w końcu nie jest mechanikiem samochodowym ani budowlańcem...

Akcesoria/ torebki. 

Do kosza poszły wszystkie sztuczne kolczyki,  naszyjniki, a było tego ok. 30 sztuk! Zostawiałam jedynie złoto: łańcuszek z zawieszką, pierścionek zaręczynowy, obrączka, jeden złoty kolczyk (drugi zgubiłam podczas biegania), który najprawdopodobniej przetopię + dopłacę do nowej pary; pozłacana bransoletka  z zawieszką Lilou od przyjaciółki, która czeka na naprawienie, bo niestety zerwała mi się podczas domowych czynności. 

Torebki: dużą Dziki Józef i małą Przywara Strzałka, ale zakupiłam też dużą materiałową By Insomnia, którą nosze na plażę lub na zakupy spożywcze. Chusty - planuję kupić/ uszyć jedną porządną i pasującą do wszystkiego, wtedy pozbędę się tych co mam aktualnie. Ale bez pośpiechu. 

Podjęłam się próby sprzedaży części ubrań/ biżuterii na dawnej tablicy, ale niestety brak zainteresowania przez ponad 2 tygodnie tymi przedmiotami otworzył mi szeroko oczy! Że to co dla nas wartościowe dla innych takie nie jest. Rynek przesycony jest ubraniami, dodatkami i w dalszym ciągu chętniej ludzie kupują nowe ubrania bez względu na ich cenę niż używane za 10-15 zł. Dlatego też nie czekając dłużej i nie przekładając z kąta w kąt wrzuciłam wszystko do kosza na odzież (tego z czerwonym krzyżem). I chociaż dzięki temu mam poczucie, że ktoś jeszcze z tych rzeczy skorzysta. Pomimo, że nie wróciły do mnie żadne pieniądze. Daje to też naukę na przyszłość, by kupować tylko to co rzeczywiście jest Ci potrzebne i będzie Ci służyć na dłużej. Nie ma sensu posiadać kilka płaszczy, czy kurtek bo znając życie i tak jedna z tych rzeczy stanie się ulubiona i będzie noszona najczęściej. Po za tym kupując już daną rzecz - jesteśmy za nią odpowiedzialni. Za to co stanie się z nią za 1 rok, 2, 3 a nawet 10 czy 15 lat. 

Artykuły biurowe. 

Wyrzucam regularnie wypisane długopisy, korzystam z kartek, zeszytów które nagromadziłam wcześniej. Zrobiony przeze mnie kalendarz pomimo, że ma format taki jak lubię i układ strony, nie spisał się do końca tak jak tego oczekiwałam. Okładka oderwała się po około pół roku korzystania, więc nie wygląda już tak estetycznie, a przednie kartki kalendarza pogniotły się w torebce. Więc jedyny zakup jaki poczyniłam to kalendarz na 2016 rok, bo znalazłam taki o idealnym formacie. Wyrzuciłam też papierowe siatki na prezenty, karty lojalnościowe i wizytówki z których nie korzystałam.

Książki/ muzyka. 

Sprzedałam te na których znalazłam chętnych, reszta książek na dniach trafi do nowego miejsca, jeszcze nie wiem czy to do biblioteki, czy do kawiarni w centrum Gdyni (bo widziałam, że jest taka opcja). Kupuję ebooki na czytnik Kindle, jedynie książki do których wiem, że będę chciała wrócić ponownie "na wyrywki" w wersji papierowej np. poradniki czy książki kucharskie. 

Małżonek tutaj ma swoją cegiełkę w odgruzowaniu mieszkania, sprzedał 7 głośników ;) Oraz zrobił porządek ze starymi płytami, których i tak i tak nie słucha. I to bez nacisków z mojej strony - sam czuł taką potrzebę:) 

Zastawa stołowa. 

Mam za sobą kolejne czystki, pozbyłam się głębokich talerzy i tych najmniejszych talerzyków do ciast? Również filiżanek i wszelkich firmowych kubków! Dzięki czemu zyskałam kolejne wolne miejsce w szafkach kuchennych i wszystko (prawie) ma już swoje stałe miejsce. Odgruzowałam też szuflady ze sztućcami, przyprawami, lekami (wyrzuciłam przeterminowane) itd, a wcześniej miałam problem z ich otwieraniem-zamykaniem z nadmiaru ilości. W kuchennej szafce przechowywałam też paragony za sprzęty, ubrania. Zrobiłam z nimi porządek, segregując według dat ( do dwóch lat od zakupu), teraz w razie potrzeby będzie można szybciej odnaleźć. Po za paragonami na stoliku walały się często rachunki w formie papierowej i mając dosyć wyrzucania kolejnej dawki makulatury, poprosiłam męża by w miarę możliwości załatwił faktury w formie elektronicznej i mam nadzieję, że szybko to uczyni. 

Elementy dekoracyjne. 

Jakimś cudem, głęboko w szafce uchowały się świeczniki i bibeloty, teraz już ich tam nie ma, wylądowały w koszu na śmieci. Dalej trzymam się zasady, że to rzeczy codziennego użytku mają być piękne i same w sobie tworzyć ozdobę naszego domu. Pozwalam sobie na świeczkę zapachową typu Yankee Candle, Kringle czy Wood Wick ale w jednej, góra dwóch sztukach. Plakaty/ zdjęcia - jestem na tak, ale w nie przesadzonej ilości.

Kosmetyki.

Do kosza poszły trzy kremy z filtrem UV, 3 sztuki na raz to zdecydowanie za dużo. Nie zużyłam ich nawet przez dwa lata, nie wyjeżdżałam w ciepłe kraje a w pl nie ma, aż takich upałów. A nawet jeśli były nie przebywam tyle czasu na zewnątrz. Więc nauczka na przyszłość - kupić jeden nadający się do twarzy i ciała. 

Co mi to dało?

• Przestrzeń. Dzięki czemu mogę swobodnie ćwiczyć w mieszkaniu, ale i nie potrzebuję kupować nowych mebli, organizerów by pochować to co posiadam. 
• Więcej wolnego czasu. Sprzątanie mieszkania, pranie i prasowanie jest mniej czasochłonne i przyjemniejsze. Dzięki czemu mam czas na swoje hobby, edukacje, przebywanie w gronie najbliższych , podróżowanie i cieszenie się życiem.
• Mam tylko rzeczy ładne oraz praktyczne. Jest ich mniej, lepszej jakości i mam czas by o nie zadbać np. wypastować buty.
• Łatwość pakowania na wyjazdy.
• Świadomość, że każdy przedmiot, który kupuję - kosztuje (na ogół ciężko zarobione pieniądze), które raz wydane do nas nie wrócą. Dzięki czemu mądrzej kupuję.
• Myślę ekologicznie, tak aby raz kupiony przedmiot służył mi jak najdłużej. Nie kupuję już kilku par butów w ciągu jednego sezonu, wolę jedną porządną parę, która posłuży mi przez lata. Zminimalizowałam też do minimum zużycie płatków kosmetycznych inwestując w płatki wielorazowe. Planuję zakup kubeczka menstruacyjnego. 
• Korzystam na 100%. Wcześniej zrobiłabym remont kuchni i łazienki od podstaw, dzisiaj chcę czerpać z tego co już w niej się znajduje, jedynie ulepszam mniejszym kosztem. Bo nie przywiązuje już takiej uwagi do nowości, nie muszę mieć mieszkania z katalogu. Ma być moje i mi służyć jak najlepiej. Dlatego też siedzę i piszę z wysłużonej kanapy z Ikea, którą z chęcią zamienilibyśmy na nową już 2 lata temu, bo nie za wygodnie się już na niej śpi. Ale przecież to tylko kanapa rezerwowa w razie, gdyby ktoś chciał przenocować u nas noc czy dwie... 
• Świadomość, że kiedy zapragnę, mogę spakować swoje rzeczy i zamieszkać gdziekolwiek zechcę...

Tak jak już wspomniałam, to jeszcze nie koniec pozbywania się rzeczy. Pewnie o tym co oddam/ wyrzucę/ sprzedam w najbliższych miesiącach wspomnę na blogu. Może w kontekście co ubyło a co przybyło jako miesięczne podsumowanie? Albo kwartalne. Nie wiem. Na razie cieszę się tym co już osiągnęłam. 

A Ty? Jesteś zadowolona/zadowolony z tego co posiadasz?