Chociaż nie ukrywam, że biel na ścianach w naszym mieszkaniu dominuje. Tam, gdzie jej nie ma, na pewno kiedyś się pojawi. Zaraz wytłumaczę dlaczego? Jeszcze zanim wprowadziliśmy się do naszego mieszkania, długo rozmawialiśmy z mężem, jaki kolor ścian wybierzemy, jakie meble, a jakie dodatki? Kupiliśmy mieszkanie z rynku wtórnego, czyli używane. Już wykafelkowane, wymalowane i po części umeblowane: zabudowa kuchenna, szafa na przedpokoju, szafa w WC, łazienkowa armatura. Ma to swoje plusy - można wprowadzić się do razu i mieszkać, ale też minusy - przy remoncie, trzeba pierw pozbyć się poprzednich elementów.
Z racji na nasz ograniczony budżet na początku wspólnego życia, już prawie 6 lat temu, zdecydowaliśmy się jedynie na niewielkie zmiany, by mieszkało nam się przyjemniej. Odświeżyliśmy ściany gładzią i pomalowaliśmy na różne odcienie szarości, tak, aby tworzyły spójny element. W pokojach, gdzie było gumoleum, położyliśmy panele, dokupiliśmy bardzo skromne żyrandole. Od początku wiedzieliśmy, że wybierzemy białe meble + granatową kanapę. Postanowiliśmy, że kolorowe będą dodatki, które w razie, gdyby się znudziły, można wymienić na inne. Tak też uczyniliśmy.
Ściany jak to ściany, brudzą się. Szarość na korytarzu zachęcała nawet odwiedzających nas gości do opieranie się o nie np. podczas ubierania obuwia, wieszania płaszcza na wieszak itd. Dlatego też przy odmalowywaniu (chyba po 3 latach), zdecydowaliśmy się na biel, nie odświeżyliśmy jedynie sypialni. W kolejnych latach wymieniliśmy okna oraz drzwi na nowe. Wnętrze stało się jaśniejsze, bardziej przestronne. Nam się podoba i to najważniejsze. Wiem, że nie każdemu biel będzie się tak bardzo podobać, dla mnie jest idealnym tłem do wszystkiego. Przy okazji nie rozprasza, nie drażni.
Jeżeli chodzi o dekorację, to mamy ich niewiele, po tym, jak pozbyłam się ponad 700 przedmiotów w niecały rok. Nawet nie zdajesz sobie sprawy, ile przedmiotów trafia do twojego otoczenia w formie prezentów lub nieprzemyślanych zakupów w pierwszych latach w nowym mieszkaniu. A strach pomyśleć ile gromadzi się przez całe życie? Teraz zostały tylko te rzeczy, które faktycznie cieszą moje oko. Bardzo starannie i wybrednie dobieram nowe elementy wystroju. Bo nie po to się pozbywałam poprzednich, by zamienić je nowymi. Nie ma tu miejsca na wyszukane ozdoby sezonowe, inne na święta inne na lato. No, może oprócz choinki. Głównie stawiam na ładne rzeczy użytkowe. Z racji, że cenie sobie swoją prywatność i mieszkanie jest moim małym azylem, pokażę Ci tylko jego części.
Korytarz jak w większości bloków jest długi i ciemny, dlatego biel rozświetla go nawet w zachmurzone dni. Biel na ścianach, biała szafa, która wcześniej miała kolor jasnego drewna, lekko żółtawego. Nie znam się na tym, ale najbardziej przypomina mi jesion. Przemalowaliśmy, wymieniliśmy też uchwyty, bo poprzednie były luźne i wypadały. Miejsce koło wieszaka wytapetowaliśmy, czarną lekko wypukłą tapetą. Bardzo nam się to podobało, ale odkąd mamy kota (a od niedawna dwa), mocno uległa zniszczeniu. Nie, żeby drapał ją celowo, ale biegnąc przez korytarz, odbija się pazurkami od ścian. Na miejsce tapety wkroczyła betonowa farba. Do kontrastu lustro w czarnej ramie, oraz "plakat" podpatrzony w sieci, wykonany przeze mnie. W planach było jeszcze zdjęcie na korytarzu, ale zawsze brakowało mi czasu na jego wykonanie. Najprawdopodobniej zawiśnie plakat.
Plakaty bardzo mi się podobają, znalazłam co najmniej kilka, które mogłyby ozdobić moje ściany. Jak na razie jednak z większą łatwością przychodzi mi pozbywanie się niż nabywanie nowych elementów. Nowy jest "plakat" zrobiony przeze mnie i służący do zamaskowania kaloryfera w sypialni. Nie mamy roślin doniczkowych, a nawet cięte kwiaty przy Perunie (kocie) nie są bezpieczne. Motywy roślinne są bardzo popularne ostatniego czasu, więc chociaż w tej formie przemyciłam je do naszego wnętrza. Ozdobna może być pościel, czy narzuta na łóżko. Lubię, gdy prześcieradło jest podobnego koloru/wzoru co poszewka na kołdrę. Poduszki, jeżeli z nich korzystamy. My we dwoje śpimy na jednym małym "jaśku", więc mija się z celem posiadanie ich więcej. Odkładanie poduszek wieczorem czy rozkładanie rano. Nie chcę na to poświęcać swojego czasu.
W sypialni często też stoją worki z czystym praniem, tym czekającym na wyprasowanie i ułożenie w szafie. Według mnie również mogą stanowić element dekoracyjny, na pewno nie szpecą przestrzeni tak jak przekładane pranie z łóżka na krzesło i tak w kółko. Posegregowanie książek czy ułożenie w otwartej szafie ubrań według kolorów nie zajmuje dużo czasu, a daje super efekt. To, co użyteczne, leży u nas na wierzchu, bo często z tego korzystamy. Nie musi być brzydkie i skrywane. W miarę możliwości, gdy stare się niszczy, zamieniam na nowe i dbam o to, by cieszyły oko, nawet gdy pozostaną na widoku.
W salonie spędzamy najwięcej czasu w ciągu dnia. Przyjmujemy w tym miejscu również gości. Największym meblem jest rogówka z możliwością spania, po tych kilku latach właściwie jest już mocno zużyta, dlatego też osłaniamy ją kraciastymi narzutami. Kupionymi przeze mnie w sklepie z używaną odzieżą. Bardzo podobał mi się ten wzór. Z tego miejsca właśnie piszę. Ozdobą samą w sobie są też rolety, wybrałam rzymskie, granatowe, pół-transparentne. Na ogół są spuszczone do połowy okna w ciągu dnia, wieczorami w całości. Przez okno balkonowe widać siedzisko-hamak, a latem truskawki rosnące na balustradzie.
Posiadamy telewizor i inne sprzęty, których głównym użytkownikiem jest małżonek. Telewizor wisi na specjalnie dobudowanej ściance, a za nią jest fototapeta imitująca stare cegły, a może deski? Znowu możecie zaobserwować plakat, zamówiłam go na któreś święta dla mojego męża, jest wielkim fanem kosmosu itp. Regał z Ikea jest tym samym meblem, co kupiliśmy zaraz po wprowadzeniu. Przestawiamy go tylko z miejsca na miejsce i zmieniamy na nim aranżację. Są tam gry planszowe, książki, płyty i pojemnik z różnymi kablami typu ładowarki itd. Betonowy konik to pamiątka, którą przywiozłam w ubiegłym roku ze Szwecji. Lubię też palić świece wieczorami, dlatego mam zawsze co najmniej 2 duże słoje Yankee Candle. Wcześniej stosowałam woski, ale czyszczenie kominka doprowadzało mnie do szału. Zawsze stawiam je w bezpiecznej odległości od ciekawskich kocich łapek.
Skłamałabym, mówiąc, że nic nie zbieramy. Mamy kawowy stolik ze szkłem nakładanym na blat. Pewnego dnia włożyliśmy pod szkło 1$ i tak zaczęliśmy kolekcjonować banknoty z różnych miejsc na świecie. Część przywieźliśmy ze swoich podróży inne, dostaliśmy od znajomych. Mamy już całkiem pokaźną kolekcję, która cieszy nasze oko i budzi ciekawość gości. Na stole zawsze też coś leży, czy to aktualnie czytane gazety (chociaż kupuję bardzo rzadko), notes czy moje notatki z lekcji języka angielskiego.
Jeżeli chodzi o kuchnię, to tutaj nie miałam za dużego wpływu na jej wygląd. W dalszym ciągu korzystamy z zabudowy, jaka była po poprzednich właścicielach. Na szczęście kolorystyka ścian czy mebli jest jasna. Tak jak mówiłam, dbam, by elementy użytkowe były ładne i nieco ożywiały przestrzeń. Może to być kolorowa konewka, deska do krojenia, ściereczki kuchenne czy pojemnik na płyn do naczyń (po mydle kupionym w TKMaxx'ie). Dbam też oto, by produkty spożywcze przechowywane na zewnątrz były ładnie posegregowane. Użyłam w tym celu plastikowych pojemników po karmie dla legwana, oczywiście porządnie umyłam i odkleiłam etykiety. Pomimo że, moja "spiżarka" znajduje się za drzwiami kuchennymi i prawie przez cały dzień, jest niewidoczna dla oczu. Lubię też ładne talerze, kubki do codziennego użytku. Pozbyłam się już jakiś czas temu tych niepasujących elementów lub przez nas nie używanych jak filiżanki.
Łazienki są najbardziej surowymi miejscami w naszym mieszkaniu. Zależy mi na tym, by większość rzeczy była pochowana, co ułatwia sprzątanie. Jak na razie też nie robiliśmy remontu, tylko zamontowaliśmy firanę prysznicową i małą białą szafkę pod zlewem, gdzie można schować ściereczki, chemię czy suszarkę do włosów. Na wannie stoją wyłącznie kosmetyki, które są aktualnie używane. Kosmetyki coraz częściej mają bardzo ładną szatę graficzną, jeśli coś miało za bardzo pstrokatą, przelewałam do innej buteleczki. Niektórzy odklejają wszelkie etykiety i też to jest jakiś sposób.
Myślę, że wszystko to, co zastosowałam w naszym wnętrzu, można przełożyć nawet na wynajmowane mieszkanie. Nie potrzeba drastycznych zmian, by poczuć, że to miejsce jest nasze. Nie potrzeba drogich dodatków, gdy dba się o te codziennego użytku. I sukcesywnie, gdy niszczy się stare kupuje nowe - ładniejsze. Myślę, że gdyby ulegać chwilowym trendom to dekoracje szybko by mi się znudziły, byłoby na nich widać ich wiek. To, co pokazałam to tylko część mojego mieszkania, ale główne elementy użytkowo-dekoracyjne. Mam sporo wolnej przestrzeni i od 6 lat nie dokupowaliśmy mebli. Wręcz odwrotnie, zdemontowałam szafę na ubrania oraz zabudowę pod lodówkę. Zaobserwowałam, że im mniej posiadamy przedmiotów, tym przyjemniej spędza nam się czas. Nawet wszelkie duże remonty odkładam jak najdalej w czasie. Bo tak jak teraz, jest mi dobrze. Dokładne posprzątanie całego mieszkania nie zajmuje mi więcej niż 2-3 h. Codziennie spokojnie wystarcza 20 minut, na odłożenie rzeczy na swoje miejsca, zamiecenie podłogi i załadowanie/rozładowanie zmywarki. Mamy więcej czasu dla siebie, na swoje hobby.
Plakaty bardzo mi się podobają, znalazłam co najmniej kilka, które mogłyby ozdobić moje ściany. Jak na razie jednak z większą łatwością przychodzi mi pozbywanie się niż nabywanie nowych elementów. Nowy jest "plakat" zrobiony przeze mnie i służący do zamaskowania kaloryfera w sypialni. Nie mamy roślin doniczkowych, a nawet cięte kwiaty przy Perunie (kocie) nie są bezpieczne. Motywy roślinne są bardzo popularne ostatniego czasu, więc chociaż w tej formie przemyciłam je do naszego wnętrza. Ozdobna może być pościel, czy narzuta na łóżko. Lubię, gdy prześcieradło jest podobnego koloru/wzoru co poszewka na kołdrę. Poduszki, jeżeli z nich korzystamy. My we dwoje śpimy na jednym małym "jaśku", więc mija się z celem posiadanie ich więcej. Odkładanie poduszek wieczorem czy rozkładanie rano. Nie chcę na to poświęcać swojego czasu.
W sypialni często też stoją worki z czystym praniem, tym czekającym na wyprasowanie i ułożenie w szafie. Według mnie również mogą stanowić element dekoracyjny, na pewno nie szpecą przestrzeni tak jak przekładane pranie z łóżka na krzesło i tak w kółko. Posegregowanie książek czy ułożenie w otwartej szafie ubrań według kolorów nie zajmuje dużo czasu, a daje super efekt. To, co użyteczne, leży u nas na wierzchu, bo często z tego korzystamy. Nie musi być brzydkie i skrywane. W miarę możliwości, gdy stare się niszczy, zamieniam na nowe i dbam o to, by cieszyły oko, nawet gdy pozostaną na widoku.
W salonie spędzamy najwięcej czasu w ciągu dnia. Przyjmujemy w tym miejscu również gości. Największym meblem jest rogówka z możliwością spania, po tych kilku latach właściwie jest już mocno zużyta, dlatego też osłaniamy ją kraciastymi narzutami. Kupionymi przeze mnie w sklepie z używaną odzieżą. Bardzo podobał mi się ten wzór. Z tego miejsca właśnie piszę. Ozdobą samą w sobie są też rolety, wybrałam rzymskie, granatowe, pół-transparentne. Na ogół są spuszczone do połowy okna w ciągu dnia, wieczorami w całości. Przez okno balkonowe widać siedzisko-hamak, a latem truskawki rosnące na balustradzie.
Posiadamy telewizor i inne sprzęty, których głównym użytkownikiem jest małżonek. Telewizor wisi na specjalnie dobudowanej ściance, a za nią jest fototapeta imitująca stare cegły, a może deski? Znowu możecie zaobserwować plakat, zamówiłam go na któreś święta dla mojego męża, jest wielkim fanem kosmosu itp. Regał z Ikea jest tym samym meblem, co kupiliśmy zaraz po wprowadzeniu. Przestawiamy go tylko z miejsca na miejsce i zmieniamy na nim aranżację. Są tam gry planszowe, książki, płyty i pojemnik z różnymi kablami typu ładowarki itd. Betonowy konik to pamiątka, którą przywiozłam w ubiegłym roku ze Szwecji. Lubię też palić świece wieczorami, dlatego mam zawsze co najmniej 2 duże słoje Yankee Candle. Wcześniej stosowałam woski, ale czyszczenie kominka doprowadzało mnie do szału. Zawsze stawiam je w bezpiecznej odległości od ciekawskich kocich łapek.
Skłamałabym, mówiąc, że nic nie zbieramy. Mamy kawowy stolik ze szkłem nakładanym na blat. Pewnego dnia włożyliśmy pod szkło 1$ i tak zaczęliśmy kolekcjonować banknoty z różnych miejsc na świecie. Część przywieźliśmy ze swoich podróży inne, dostaliśmy od znajomych. Mamy już całkiem pokaźną kolekcję, która cieszy nasze oko i budzi ciekawość gości. Na stole zawsze też coś leży, czy to aktualnie czytane gazety (chociaż kupuję bardzo rzadko), notes czy moje notatki z lekcji języka angielskiego.
Jeżeli chodzi o kuchnię, to tutaj nie miałam za dużego wpływu na jej wygląd. W dalszym ciągu korzystamy z zabudowy, jaka była po poprzednich właścicielach. Na szczęście kolorystyka ścian czy mebli jest jasna. Tak jak mówiłam, dbam, by elementy użytkowe były ładne i nieco ożywiały przestrzeń. Może to być kolorowa konewka, deska do krojenia, ściereczki kuchenne czy pojemnik na płyn do naczyń (po mydle kupionym w TKMaxx'ie). Dbam też oto, by produkty spożywcze przechowywane na zewnątrz były ładnie posegregowane. Użyłam w tym celu plastikowych pojemników po karmie dla legwana, oczywiście porządnie umyłam i odkleiłam etykiety. Pomimo że, moja "spiżarka" znajduje się za drzwiami kuchennymi i prawie przez cały dzień, jest niewidoczna dla oczu. Lubię też ładne talerze, kubki do codziennego użytku. Pozbyłam się już jakiś czas temu tych niepasujących elementów lub przez nas nie używanych jak filiżanki.
Łazienki są najbardziej surowymi miejscami w naszym mieszkaniu. Zależy mi na tym, by większość rzeczy była pochowana, co ułatwia sprzątanie. Jak na razie też nie robiliśmy remontu, tylko zamontowaliśmy firanę prysznicową i małą białą szafkę pod zlewem, gdzie można schować ściereczki, chemię czy suszarkę do włosów. Na wannie stoją wyłącznie kosmetyki, które są aktualnie używane. Kosmetyki coraz częściej mają bardzo ładną szatę graficzną, jeśli coś miało za bardzo pstrokatą, przelewałam do innej buteleczki. Niektórzy odklejają wszelkie etykiety i też to jest jakiś sposób.
Myślę, że wszystko to, co zastosowałam w naszym wnętrzu, można przełożyć nawet na wynajmowane mieszkanie. Nie potrzeba drastycznych zmian, by poczuć, że to miejsce jest nasze. Nie potrzeba drogich dodatków, gdy dba się o te codziennego użytku. I sukcesywnie, gdy niszczy się stare kupuje nowe - ładniejsze. Myślę, że gdyby ulegać chwilowym trendom to dekoracje szybko by mi się znudziły, byłoby na nich widać ich wiek. To, co pokazałam to tylko część mojego mieszkania, ale główne elementy użytkowo-dekoracyjne. Mam sporo wolnej przestrzeni i od 6 lat nie dokupowaliśmy mebli. Wręcz odwrotnie, zdemontowałam szafę na ubrania oraz zabudowę pod lodówkę. Zaobserwowałam, że im mniej posiadamy przedmiotów, tym przyjemniej spędza nam się czas. Nawet wszelkie duże remonty odkładam jak najdalej w czasie. Bo tak jak teraz, jest mi dobrze. Dokładne posprzątanie całego mieszkania nie zajmuje mi więcej niż 2-3 h. Codziennie spokojnie wystarcza 20 minut, na odłożenie rzeczy na swoje miejsca, zamiecenie podłogi i załadowanie/rozładowanie zmywarki. Mamy więcej czasu dla siebie, na swoje hobby.
I jak Ci się u mnie podoba? Jakie Ty masz dekoracje w mieszkaniu? Zmieniasz je sezonowo, czy przez cały rok korzystasz z tego samego, tak jak ja? A może masz jeszcze jakieś pytania? Śmiało, komentuj!
