Minimalizm w kosmetykach | Ulubione lakiery do paznokci.

W ostatnim artykule pisałam o pozbywaniu się rzeczy ze swojego otoczenia, jako pierwszym kroku do minimalizmu. Kolejnym na pewno można by określić ZAPRZESTANIE ROBIENIA DUŻYCH ZAPASÓW kosmetyków (również jedzenia, ale o tym innym razem). Mam na myśli nie kupowanie kilku szamponów, odżywek do włosów czy balsamów do ciała w jednym czasie, bo może się okazać, że nie zużyjemy ich przed upływem terminu ważności. 

Dzisiaj wszystko jest na wyciągnięcie ręki, praktycznie w każdym mieście jest drogeria czy market w którym znajdziecie podstawowe kosmetyki do zachowania higieny. Co innego oczywiście, gdy mieszkamy na wsi, ale ciężko odnieść mi się do tej sytuacji bo na wsi bywałam jedynie na wakacjach.

Są produkty, które używam regularnie i 2 sztuki jednocześnie w domu to nie grzech, bo wiem, że i tak je zużyję i pisałam o tym tutaj. Do tej listy, na dzień dzisiejszy dodałabym jeszcze pastę do zębów i krem do depilacji! Bo często niespodziewanie małżonek wyjeżdżał i zabierał pastę ze sobą, a ja zmuszona byłam z samego rana lecieć do sklepu po kolejną sztukę. Z kremem do depilacji to oczywista sprawa i nie muszę tego tłumaczyć. 

Ale całą resztę kupuję dopiero, gdy zbliżam się do końca obecnego opakowania. Z wyprzedzeniem notuję uwagi, jakie funkcje ma spełniać dany kosmetyk, jeżeli planuję zmianę na inny produkt. Uwzględniam aktualne potrzeby mojej cery czy włosów. Kupując z dużym wyprzedzeniem nie byłabym wstanie przewidzieć czy moja skóra będzie potrzebować większej dawki nawilżenia, a może włosy zaczną się bardziej przetłuszczać czy  wypadać... 

Sprawę kosmetyków do higieny, pielęgnacji już przedstawiłam. Tak samo ma się u mnie kolorówka, kupuję dopiero, gdy zbliżam się do końca np. pudru. Coraz rzadziej kupuję z czystej ciekawości nowinki, bo wiem jak to ze mną było: jak zacznę używać jeden produkt o drugim po prostu zapominam...

Jak to jest z lakierami do paznokci? Wszelką fascynację barwami, wzorami mam już dawno za sobą. Po części z racji zawodu - nie zliczę ile w życiu wymalowałam paznokci! Nie mam ochoty na eksperymenty jeżeli chodzi o moją osobę. Ostatnio króluje odżywka do paznokci, ale o niej obszerniej niebawem. 

Jak już maluję na kolor - to mam dwa ulubione, których się trzymam! Pasują do wszystkich elementów mojej garderoby (która składa się z szarości, bieli, czerni, granatu, pudrowego różu, odcieni niebieskości). Więc omijają mnie sytuacje stresowe w których musiałabym zmywać paznokcie lub przebierać bluzkę przed wyjściem "do ludzi".  

Moje kolory to: pudrowy/brudny róż (Catrice - hollywood's fabulous 40ties) oraz intensywny malinowy róż (Catrice - 26 Raspberryfields Forever; odpowiednik: Essie - Style Hunter oraz hybryda Semilac - 103 Elegant Raspberry).

Bardzo ubolewam nad faktem, że pudrowy róż jest z edycji limitowanej (chyba z przed dwóch lat) i właśnie się kończy. Będę musiała poszukać odpowiednika wśród innych marek. Może macie jakąś propozycję? Uwielbiam ten kolor, bo jego chłodna barwa idealnie współgra ze skórą moich dłoni oraz stóp. To taka moja wersja nude. 

A, że nie lubię czerwieni, bo moje dłonie i stopy wydają się przy niej niezdrowe, gdy mam ochotę na intensywniejszy kolor to stawiam na malinowy róż (tak samo w makijażu ust). 

Uważam, że 2 kolory wystarczą. Znam takie panie co malują paznokcie jedynie na czerwono i w takim przypadku wystarczy im jeden lakier. Ale są też i takie co mają całe kolekcje lakierów - nie krytykuję, o ile faktycznie z nich korzystają i regularnie zmieniają barwy na paznokciach. Jeżeli jednak jest to kilkanaście kolorów nie różniących się praktycznie od siebie, to bez sensu. I może lepiej zrobić sobie kilkumiesięczny odwyk i nie kupować nowych lakierów? Zminimalizować kolekcję do ulubionych lakierów, cieszyć się tym co się już posiada?

A jakie jest Twoje podejście do zapasów kosmetyków? 

I jaki jest Twój ulubiony kolor lakieru?