Minimalizm - święta i prezenty?

Za miesiąc będzie już po najhuczniej obchodzonych świętach Bożego Narodzenia, zakładam, że w Polsce większość osób właśnie te święta obchodzi. A wraz z nimi po Wigilijnej kolacji przystępuje do odpakowywania prezentów. Prezenty, spójrzmy prawdzie w oczy, jesteśmy dorośli nie pochodzą od Mikołaja, Gwiazdora, Gwiazdki czy jak dzieciątka Jezus. Jak zwał tak zwał, pochodzą z naszych portfeli. Kupujemy je za zarobione pieniądze, albo co gorsza pożyczone. 

Serio, nie wmawiaj mi, że tak nie jest, że Wigilijna kolacja przypomina codzienną kolację, że nie wydaje się na nią więcej pieniędzy. I tak samo z prezentami, że nie jesteś dzieckiem i ich nie potrzebujesz. A, że prezenty mądrze dawać jest tylko dzieciom, a ten kto tego nie rozumie jest sam jak dziecko.... To tylko część argumentów, które przeczytałam w komentarzach na blogu Michała z jak oszczędzić pieniądze, gdy ponownie w tym roku podlinkował swoje sposoby na oszczędzanie na prezentach świątecznych. 

Zostawmy w tyle aspekt religijny, duchowy, to czy idziesz do kościoła czy nie, czy klękasz do modlitwy czy nie, czy robisz znak krzyża czy nie, szczerze mnie nie obchodzi. Wiem z własnego doświadczenia, jak to jest z moją wiarą, rozmawiam na te tematy z najbliższymi, znam ich stosunek do religii, znam stosunek moich najbliższych przyjaciół i znajomych. To mi wystarczy. Nie oceniam czy to złe czy dobre, że jak ktoś nie wierzy a zasiada do Wigilijnej kolacji, dla mnie w tych dniach najważniejsze jest bycie blisko z tymi których kocham, lubię i szanuję. Z tych trzech powodów zasiądę 24 grudnia do stołu, złożymy sobie życzenia. Dlaczego by nie składać sobie życzeń? Zdrowia, szczęścia, spełnienia marzeń... Nie musimy się wspólnie modlić, czy śpiewać kolędy. 

Jestem minimalistką, a właściwie staram się, chcę taką osobą być. Wiem, że nie wiele rzeczy jest mi do szczęścia potrzebnych. Wiem że wciąż mam za wiele, oraz to że bez niektórych rzeczy żyć się nie da albo żyje się ciężko. Jesteś świadoma, świadomym konsumentem nie tylko żywności ale i przedmiotów. Zastanawiam się nawet nad tym, co dzieje się z rzeczami, których ja już nie chcę, które lądują w koszu. Zauważam, że to właśnie z prezentami minimaliści mają najwięcej problemu. Nie tylko z ich robieniem/ kupowaniem czy otrzymywaniem. Też mam swoje dylematy, te myśli krążą mi po głowie od kilku tygodni, a jeszcze bardziej, gdy na blogach widzę: chcę listy, porady co komu kupić, a może nie kupować wcale? Mogę odmówić sobie świątecznych lampek, reniferów i innych ozdobników mieszkania. Ale wiem, że nie chcę odmawiać bliskim prezentów z kilku powodów.

Lubię robić prezenty, myślę o nich na długo przed świętem, nie ważne czy BN czy urodzinami/imieninami w zależności co kto obchodzi. Lubię sprawiać przyjemność innym osobom. I nawet jeżeli w moim przekonaniu Mama nie potrzebuje kolejnej sukienki - dostanie sukienkę jeżeli o tym właśnie w danym momencie marzy. Staram się wsłuchać w potrzeby moich bliskich, interesuję się tym co dla nich ważne, by trafić w ich gust. Lubię spełniać te małe marzenia, materialne bądź nie. Skoro mnie na to stać to czemu nie zrobić raz czy dwa razy do roku komuś prezentu?

Rodzice i tak kupią nam prezenty. Nawet gdybym powiedziała, że nic nie chcę, nie potrzebuję. W moim rodzinnym domu, rok w rok rodzice robili swoim dzieciom prezenty od najmłodszych lat do dziś dnia. Nie będę się tutaj skupiać na wartości prezentów, bo to nie jest najistotniejsze w tym momencie. Gdy byliśmy mali a przypomnę, że mam 3 rodzeństwa, rodzice robili też prezenty dla siebie, aby każdy znalazł coś pod choinką. Odkąd wiemy, że prezenty kupują rodzice i dorośliśmy do wieku w którym zarabiamy pieniądze, nie wyobrażam sobie abyśmy nie mieli robić prezentów rodzicom. Zgodnie z rodzeństwem i ich połówkami (bo każdy z nas ma już życiowego partnera/partnerkę) ustaliliśmy, że robimy po jednym większym prezencie dla rodziców. I ten system świetnie się sprawdza od kilku lat. Możemy w ten sposób odwdzięczyć się za to co rodzice podarowali nam. 

Jednak odkąd zgłębiam tematykę minimalizmu czy oszczędzania, chciałam namówić rodziców i rodzeństwo, byśmy zmienili te zasady i losowali między sobą osoby którym robimy prezent za określoną sumę np. Mama wylosuje mnie, ja wylosuję brata, brat siostrę itd... Miało to przynieść oszczędność głównie dla rodziców, bo zamiast robić prezenty dla 4 dzieci + ich połówek robili by prezenty jedynie 2 osobom. Niestety moi rodzice nie przystali na taką propozycję, a nawet lekko się oburzyli, bo chcą i już, a ja ich nie powstrzymam. 

Jeszcze inna historia jest w domu mojego męża, tam każdy każdemu robi prezent. Więc i do tej tradycji się dostosowujemy. Żyjąc w zgodzie z innymi, biorę pod uwagę ich zdanie, zwyczaje czy uczucia. 

Lubię też dostawać prezenty, pokażcie mi osobę, która nie lubi! Tym bardziej, że otwarcie mówię o swoich potrzebach, marzeniach i najbliżsi znają już dobrze mój gust o czym świadczą ostatnie urodzinowe prezenty, trafione w 100% :) 

Nie zamierzam oszczędzać na bliskich. Święta, urodziny czy imieniny to stała data w kalendarzu. Wiemy o tym z wyprzedzeniem i można swoje wydatki zaplanować tak, by na te okazje wystarczyło pieniędzy. Jaką sumę chcesz przeznaczyć - zależy od Ciebie, najlepiej taką by się nie zapożyczać. Nie będę zaniżać wartości prezentów, trzymam się umówionej kwoty. Ale jeżeli jest możliwość kupienia tej samej rzeczy taniej to to robię. Dobrym przykładem jest prezent dla 7 letniej chrześnicy mojego męża: zestaw figurek z "Krainy Lodu" - hit wśród małych dziewczynek, komplet 6 figurek kosztuje w Smyku stacjonarnie 169 zł, a w sklepach internetowych już 108 zł z przesyłką  do paczkomatu gratis! To czemu by nie skorzystać z takiej oferty? Lubię też korzystać z kuponów zniżkowych czy innych promocji, na rzeczy o których ktoś marzył lub wiem, że mogą go ucieszyć. Niektórzy preferują robić zakupy przez cały rok, nie neguje tego sposobu, ja trochę obawiam się, że ktoś szybciej zakupi sobie tą rzecz, albo dziecko "wyrośnie" z danego prezentu. Miesiąc, półtora przed uważam za najbezpieczniejszy na zakupy, a lubię mieć już wszystko zakupione w pierwszym tygodniu grudnia, by uniknąć stresu i tłumów w sklepach. 

Zamiast przedmiotów: doświadczenia, umiejętności. Między innymi dzięki prezentowi świątecznemu od mojego męża zrobiłam prawo jazdy. Chętnie jeszcze nauczę się szycia na maszynie, poszłabym na warsztaty z kuchni wegańskiej czy podszkolę w dziedzinach które mnie interesują. Jeżeli nie chcesz komuś dawać przedmiotów, bo nie chcesz zagracać cudzej przestrzeni to właśnie doświadczenia, umiejętności będą najlepszym prezentem. My rodzicom często dajemy w prezencie wyjście do teatru, czy fundujemy imprezę Sylwestrową, karnawałową. By mogli spędzić miło czas. Ale pamiętaj, że takie prezenty trzeba zarezerwować z wyprzedzeniem. 

Po za tym idę na gotową kolację, pierwszy czy drugi dzień świąt. Nie przygotowuję praktycznie nic, oczywiście pytam, czy mam w czymś pomóc, coś przygotować i jeżeli ktoś da mi jasne instrukcje: zrób to czy tamto, robię to;) Ale nie narzucam się ze swoimi potrawami, bo wiem, że i tak będzie tyle jedzenia, że nasze brzuchy tego nie pomieszczą. Moja Mama i Teściowa wciąć gotują za wiele... Więc prezenty, które robię są też formą podziękowania za posiłek ten świąteczny, czy niedzielne obiady i za to wszystko co od rodziców dostałam. W ten sposób chociażby mogę się zrewanżować, bo wiem, że pieniędzy by ode mnie nie przyjęli. Rodzice często swoim dzieciom chcą dawać i dawać, nawet jakby trzeba było odjęliby sobie od ust byle by ich dzieciom było lepiej. 

Wiem, że można równie dobrze ofiarować komuś swój czas, ale ja nie mam sobie do zarzucenia faktu, że spędzam z najbliższymi za mało czasu, bo tak nie jest. Jestem zawsze wtedy, gdy mnie potrzebują, wiedzą też, gdzie mogą mnie znaleźć, czy to kontakt telefoniczny, internetowy czy twarzą w twarz jaki preferuję najbardziej. Nie odwracam się od innych, nie obrażam o byle pierdoły, umiem wybaczać krzywdy, chociaż o nich nie zapominam. 

Ale jeżeli masz w rodzinie osoby, na których Ci zależy, a je zaniedbujesz w ostatnim czasie, może własnie taki kupon na Twój czas będzie dla niej najcenniejszy. Np. co poniedziałkowe spotkanie z Babcią, albo raz w miesiącu przez cały najbliższy rok;) Na spacer, rozmowę, a może zakupy czy porządki. I zawsze dotrzymuj obietnicy!

Nie róbmy ze świąt przykrego obowiązku, cieszmy się nimi i dołóżmy starań by był to mile spędzony wspólnie czas. Teraz jest odpowiedni moment by planować i realizować, listy zakupów, posiłków czy prezentów. Powoli, bez stresu... 

Ciekawa jestem, jaki jest Twój stosunek do świąt i prezentów?