Nie kupuj, pożyczaj!

Dziś w tematyce minimalistycznej, a pomyślałam o tym, już przygotowując się do wyjazdu na urlop na początku października. Wiem jak tego typu okazje, takie pojedyncze w roku często kończą się dodatkowymi zakupami, z których później nie korzystamy. Drenują nasz portfel, zaśmiecając naszą przestrzeń do życia i tym samym budzą poczucie winy.

Szykując się na urlop, z wyprzedzeniem myślałam o tym, co będzie niezbędne, co mam, co mogę pożyczyć, a co dokupić? Ostatecznie udało mi się uniknąć kilku wydatków, pożyczając przedmioty od najbliższych. Nie czułam się niekomfortowo w tej sytuacji ani osoba, od której pożyczałam, ponieważ niejednokrotnie sama zaproponowała mi pomoc. Z czego ogromnie się cieszę i pokazuje, że stary zwyczaj dzielenia się swoimi rzeczami nie zanikł w społeczeństwie.

Pożyczyłam walizkę do bagażu podręcznego idealną pod wymiar i wymagania przewoźnika Wizzair. Chociaż widziałam tego typu walizki na przecenie i rozważałam zakup, oddaliłam go w czasie. Nie podróżujemy we dwoje samolotem zbyt często, gdyby sytuacja ta miała się zmienić w przyszłości, zakupimy dodatkową walizkę. Miałam też wątpliwości, czy taka walizka starczy mi na tygodniowy pobyt i czy nie będzie konieczność dopłacenia do bagażu rejestrowanego. Na szczęście okazało się, że potrafię spakować się na tydzień i mieć wszystko, co niezbędne przy sobie. Fajnie było wypróbować opcje przed ewentualnym zakupem.

Klapki i dwa duże ręczniki plażowe to może być kontrowersyjna kwestia dla niektórych osób, jednak ja pożyczając od siostry, nie miałam oporów. Mam klapki, które nadają się pod prysznic, ale zajmują znacznie więcej miejsca niż japonki siostry (co przy małym bagażu jest ważne) i to ona wyszła z inicjatywą, że mi je pożyczy. Nie widziałam sensu, by kupować kolejną parę. Tak samo ręczniki, służyły wyłącznie do plażowania i po powrocie do domu, przed zwróceniem je uprałam. Ręczniki plażowe są na liście "do kupienia".

Przewodnik po Barcelonie również od siostry, która odwiedziła to miejsce na wiosnę. Warto popytać wśród znajomych, czy mają przewodnik po danym mieście. Zawsze taka osoba dorzuci kilka wskazówek od siebie, co warto zobaczyć, czy gdzie/ i jaki bilet kupić na komunikację.

Aparat fotograficzny pożyczyłam od drugiej siostry, malutki, kompaktowy, bo moja lustrzanka jest zbyt duża i ciężka, co odbiera mi radość ze zwiedzania i spacerowania (czasami kilka godzin) po mieście. Ostatecznie z aparatu i tak nie korzystaliśmy, bo zapominaliśmy, go brać z miejsca naszego noclegu. Nie zepsuło nam to jednak humorów podczas wyjazdu.

Oczywiście łatwiej pożycza się komuś i od kogoś przedmioty, które nie są bardzo wartościowe. Trzeba się liczyć, że przy ewentualnym uszkodzeniu, stracie danej rzeczy, należy ją odkupić. Zawsze pożyczone rzeczy trzeba szanować, dbać o nie tak jak o swoje. Zwrócić w umówionym czasie. Łatwiej pożycza się też, gdy ma się dobre relacje między sobą, gdy można liczyć na rewanż i wsparcie w odwrotnej sytuacji.

Nie widzę nic złego w pożyczaniu sobie torebki, a nawet sukienki na jednorazowe imprezy typu wesele. Pożyczeniu formy do ciasta, miksera, gdy robimy wypieki tylko raz w roku od wielkiego święta. Pożyczaniu gier komputerowych/ planszowych, książek i innych tego typu przedmiotów. Nie mam nawet problemu z pożyczeniem samochodu, osobie, którą znam i której ufam.

Zastanawiam się, jakie jest Twoje podejście w kwestii pożyczania przedmiotów? Czy pożyczasz, czy wolisz kupić, nawet gdybyś miał/a użyć tylko raz?