O makijażu słów kilka, w tym permanentnym z perspektywy 2 lat od zabiegu.

Ogromnie się cieszę, że stan mojej cery pozwala mi na to, by wychodzić z domu bez makijażu, bez krępacji, bez wstydu. Poświęciłam dużo czasu, by uporać się ze zmianami trądzikowymi. Po drodze oczywiście zdarzało mi się popełniać błędy. W końcu poznałam potrzeby mojej cery, każdy kosmetyk wprowadzam krok po kroku do codziennej pielęgnacji, aby zobaczyć, jak skóra zareaguje. Jestem wierna produktom, które się sprawdziły i chętnie do nich wracam. Nie tylko pielęgnacja, ale produkty do makijażu mają w tym przypadku znaczenie. Nie należy problematycznej skóry jedynie maskować, trzeba rozprawić się z przyczyną. W moim przypadku sprawdza się powiedzenie: im mniej, tym lepiej. 

Długo pracowałam też nad własną samooceną. Nigdy nie przesadzałam z ilością makijażu, ale był taki czas, że musiałam mieć, chociaż podkład na twarzy, albo tusz na rzęsach, by czuć się dobrze we własnej skórze. By nie wyglądać "na chorą". Chyba każda kobieta chociaż raz usłyszała pod swoim adresem uwagę, w dniu bez makijażu: "jakoś tak źle wyglądasz, źle się czujesz?". A wiesz czemu? Bo przyzwyczajasz swoje otoczenie, do tego, że zawsze jesteś perfekcyjnie umalowana, cienie pod oczami i krostki zatuszowane, brwi wyrysowane, rzęsy wydłużone maskarą itd.

Pewnie, że lubię i korzystam z tego dobrodziejstwa, jakim jest makijaż, że w zaledwie kilka minut mogę poprawić sobie humor w gorszy dzień. Że pod makijażem można zakryć nieprzespaną noc, blizny czy inne skazy. A od wielkiego wyjścia zrobić jeszcze bardziej spektakularny makijaż i poczuć się jak gwiazda na czerwonym dywanie. Lubię tę możliwość zabawy z własnym wizerunkiem, odnajdywanie własnego stylu, możliwość wyrażania siebie. Im jestem starsza, tym mniejszą mam ochotę na eksperymenty. Chyba po prostu polubiłam siebie samą na tyle, że nie potrzebuję zbyt wiele. Jednak zanim do tego doszłam, wpadłam w niejedną pułapkę.

Smarowałam swoje rzęsy serum, by je wydłużyć. Owszem efekt bardzo mi się podobał, zużyłam nawet kilka opakowań tego typu specyfików, ale czy to znaczy, że moje rzęsy same w sobie były złe? Były ładne, gęste. Postanowiłam wrócić do natury, docenić to, co mam, nie chcę być zmuszona korzystać z tylu kosmetyków dzień w dzień. Bo nie oszukujmy się, po odstawieniu serum, rzęsy w końcu wypadną. Wypadają niestety nierównomiernie i przez przeszło 2 miesiące wyglądałam koszmarnie, znacznie gorzej niż przed rozpoczęciem stosowania serum.

Zdecydowałam się na makijaż permanentny brwi, już przeszło dwa lata temu. Metoda piórkowa, mająca przypominać narysowane na skórze włoski. Początkowo były zdecydowanie za ciemne, co zmuszało mnie do mocniejszego podkreślania oczu, bym nie wyglądała dziwnie. Niby miało się wyłuszczyć nawet o 50% już w pierwszych tygodniach, ale tak się nie stało. Po miesiącu konieczna korekta, by pigment był wszędzie równomiernie rozmieszczony. Ostatecznie w dalszym ciągu szybciej pigment wypłukiwał się z jednej brwi (jej końcówki), a na drugiej był zbyt intensywny. Nie zdecydowałam się na kolejne poprawki, z obawy, że brwi będą za mocne. Czekałam, aż zbledną. I chociaż straciły na intensywności, to piórka/włoski zlały się w plamę. Teraz już wiem, że tak może się zdarzyć przy tej metodzie i przetłuszczającej cerze. Wcześniej nie wiedziałam, nikt mnie nie poinformował, nigdzie nie znalazłam takiej informacji. O tym się po prostu nie mówi.

Stoję przed dylematem (dla niektórych błahym), bo aby brwi wyglądały dobrze (bez codziennych poprawek kredką/cieniem), powinnam makijaż powtórzyć. Znalazłam lingeristki, w których ręce chciałabym się oddać. Miałam już odłożone na ten cel pieniądze. Tylko czy to znowu nie jest pułapka ciągłego odnawiania co rok, co dwa? Czy gra jest warta świeczki? Miałam mieć spokój na dłuższy czas, a wcale go nie odczuwam, wręcz odwrotnie. Rozważam usunięcie starego makijażu permanentnego laserem, nawet umówiłam się na wizytę 8 maja. Jestem w kropce, nie wiem, w którą stronę iść. Czy usunąć i raz na zawsze zapomnieć o makijażu permanentnym, czy brnąć w to dalej... Zdjęcia jak wyglądają teraz moje brwi permanentne bez makijażu, zobaczysz w kolejnym poście.

Myślę, że warto o tym mówić, szczególnie teraz, gdy makijaż permanentny i inne metody upiększania stały się tak popularne. Czasami wydaje mi się, że wszędzie widzę takie same twarze, te same brwi, te same włosy, te same usta. Nie chcę być kolejnym klonem. Chcę makijażem jedynie podkreślać to, co we mnie piękne. I wciąż zostawać przy tym sobą, poznawać siebie w lustrze zarówno tuż po przebudzeniu, jak i po zrobieniu makijażu. 

Miałam w tym poście pokazać swój codzienny makijaż, co właściwie uczyniłam na fotografii, przy czym tak się rozgadałam, że muszę podzielić ten post na dwa odrębne. W takim razie, w kolejnym spodziewajcie się mini recenzji kremu typu BB marki Naturative (to odłam Pat&Rub), który używam od ponad miesiąca. Co prawda do recenzji chętnie powrócę we wrześniu, by móc ocenić jak sprawdza się przy wyższych temperaturach, jak działa filtr spf 30 itd. Jednak to już teraz, przed sezonem letnim, może komuś pomóc w podjęciu decyzji, czy warto kupować, czy nie? Czy spełni Twoje wymagania?

Mam też nadzieję, że pogadamy sobie tutaj, w komentarzach, jak koleżanka z koleżanką o kosmetycznych dylematach, wpadkach, pułapkach. O tym, co Cię dręczy, co cieszy. Daj znać, co myślisz!