Zaakceptuj siebie | Cechy wyglądu, które w sobie lubię.

Chciałam napisać na blogu na temat tego jak skompletowałam swoją minimalną garderobę idealną. I dziś pierwszy artykuł w ramach wprowadzenia. Uważam, że bez akceptacji siebie nie da się stworzyć idealnej garderoby. Dopiero, gdy osiągniesz porozumienie z odbiciem, które widzisz w lustrze może się to udać! 

Wcześniej, gdy nie do końca byłam zadowolona z tego  jak wyglądam próbowałam. Nie raz, nie dwa - z fatalnym skutkiem. Chowałam się za przydużymi, czarnymi (bo wyszczupla) ubraniami. W efekcie wyglądałam jeszcze gorzej: na większą niż byłam w rzeczywistości, blado z sińcami pod oczami i niedoskonałościami cery. W tym czasie zapuszczałam też włosy, nie umiejąc sobie  poradzić z niesfornymi kosmykami wiązałam w kitkę. Nuda! 

Wszystko to uświadomiłam sobie dopiero spoglądając na zdjęcia z różnych uroczystości.

Nie będę pisać na temat swoich kompleksów (każdy jakiś ma), ale w większości dopiero, gdy mówimy o nich głośno ludzie zaczynają zwracać na te mankamenty uwagę.

Opowiem o cechach wyglądu, które w sobie lubię:

Zdjęcia te były już publikowane na blogu przy okazji innych postów.

• Owalny kształt twarzy i nos. Z twarzy przypominam mojego Tatę z czasów wczesnej podstawówki, nos akurat trafił się po Mamie. Zupełne przeciwieństwo mojej Sis. Dzięki temu pasuje mi praktycznie każde nakrycie głowy, fryzura, okulary. Nie mam też problemu z konturowaniem swojej twarzy w makijażu. 
• Włosy. Przeszłam przez wszystkie długości i z perspektywy czasu uważam, że najkorzystniej wyglądam w długości do ramion i dłuższych. Ich naturalny kolor - blond zmieniający się w zależności od ilości promieni słonecznych latem. Za to, że są gęste, zdrowe, błyszczące. 
• Biust. Ani mały ani szczególnie duży, kształtny i jędrny nawet bez biustonosza. Daje mi to duży komfort psychiczny, pomimo, że po za domem nie afiszuję się chodząc bez bielizny. Nie zobaczycie mnie też w głębokich dekoltach. Ale już w trójkątnym bikini na plaży - tak. 
• Brzuch. Przez lata ćwiczeń (a nawet teraz po kilku miesiącach przerwy) wygląda dobrze. Wystarczy, że poćwiczę 2-3 razy a zarys mięśni zaczyna być widoczny. Tkanka tłuszczowa nie odkłada się nadmiernie w tym miejscu. 
• Długie nogi, to zasługa genów od strony Mamy. Często wiele osób mówi mi "pani jest wysoka", a wcale tak nie jest. Mam jedynie 163 cm wzrostu. Tym większe moje zdziwienie, gdy słyszę to z ust osób w moim wzroście. Skoro mam długie nogi to dodatkowo je podkreślam - dopasowanymi spodniami, zwężonymi nogawkami, spódniczkami przed kolano (kończącą się w najwęższym miejscu moich ud). 
• Stopy. Wąskie i w popularnym rozmiarze 38 kiedyś doprowadzały mnie do szaleństwa - przez utrudniony zakup obuwia. Teraz je polubiłam, bo kupuję buty rzadziej ale lepszej jakości. Płaskostopie poprzeczne (w miejscu śródstopia czyli poniżej paliczków) wymusiło na mnie rezygnację z obcasów już lata temu, teraz ubieram wyłącznie od większej okazji. I dobrze mi z tym, dzięki temu moje paluszki są idealnie proste, nic mnie nie boli nie uwiera. 

Spytasz, co robię z tym co mi się w sobie nie podoba? Staram się zmienić na tyle ile jest to możliwe ćwiczeniami/ dietą np. wysmuklić uda/ ujędrnić pośladki/ wzmocnić ręce. Głównie przez ćwiczenia zmieniło się korzystnie moje ciało i nawet gdy ważę więcej niż kilka lat temu bardziej się sobie podobam. Trzeba sprawy wziąć w swoje ręce, narzekanie niesie ze sobą destrukcyjną i negatywną energię. Oczywiście są też elementy, których zmienić nie mogę, no chyba, że z pomocą chirurgicznego skalpela... nauczyłam się z nimi żyć, zaakceptować takimi jakie są, odciągnąć od nich uwagę i nie mówić o nich głośno! 

Teraz czas na Ciebie, przejrzyj stare/ obecne fotografie, lub zrób sobie sesje w każdym elemencie garderoby jaki nosisz i zobacz jak widzą Ciebie inni. Czy zamiast być fajną babką - którą jesteś! chowasz się?

Spisz sobie na kartce w notesie/kalendarzu czy telefonie co lubisz w swoim wyglądzie i podkreślaj swoje atuty. Śmiało! Na pewno jest tego więcej. Zmień jeśli możesz (przez ćwiczenia/ dietę) swoje słabości a jeżeli nie to - zaakceptuj! Nie ma ludzi idealnych, są tylko tacy, który nie mówią o swoich wadach. 

Wypatrujcie wkrótce kolejnych treści z serii: garderoba idealna.